Gonzalo López Abente asinante do «Manifesto da Asembleia Nazonalista de Lugo» (18 de novembro de 1918)

Tal día coma hoxe, 18 de novembro de 1918, son asinadas as conclusións da I Asemblea Nazonalista de Lugo, que se xuntara desde o día anterior, como sinala o propio limiar do seu Manifesto (a descarga do documento completo en pdf pódese facer no sitio da fundación Galiza Sempre):
«Os persoeiros das Irmandades da Fala reunidos en asambleia magna tida na cibdá de Lugo nos dias 17 e 18 do mes da data pra conquerire do Goberno da Sua Maxestade El Rey autonomia integral da Nazón Galega e fixar n-un programa concreto as que coidan testas soluciós ôs problemas que intresan d-un xeito fondonisimo â vida nazonal da Galicia, aprobaron e sosteñen, c-o corazón ateigado de espranza e os ollos postos no porvir da nay Terra, as siguentes conclusiós, que fan públicas pra conocimento e meditazón do pobo Galego, nestora solemne do albeo das nazonalidades que sinten tremelar a sua y-alma e fan xurdir a súa persoalidade».
O poeta e narrador muxián Gonzalo López Abente é unha das sinaturas que acompaña o documento, e non só como un dos asistentes á Asemblea, senón tamén como membro da mesa Presidencial xunto a Antón Losada Diéguez, Antón Villar Ponte, Lois Peña Novo, Manuel Banet Fontenla, Xaime Quintanilla Martínez, Ramón Cabanillas, Alfonso Daniel Rofríguez Castelao, Victoriano Taibo, Guillermo Cedrón e Xesús Culebras.
Entre as importantes conclusións da Asemblea (Na cibdá de Lugo a noite do dazaoito do Sanmartiño do ano de mil novecentos dazaoito) acordan traballar pola oficialización do galego e a organización de España coma un estado federal, nun conclave con ampla representación do galeguismo da época: «A Asambreia que aprobou iste Manifesto asistiron personeiros de todal-as Irmandades; estiveron representadas 67 sociedades agrarias, cinco centros culturaes; e mandaron sua adhesión cinco federaciós agrarias, once Concellos, mais de 49 Asociaciós e numerosísimas persoalidades de Galicia».
A placa colocada no hotel Méndez Ñúñez de Lugo falsea a realidade, tal e como desmostrou o profesor e investigador Xulio Pardo de Neyra na súa Tese de Doutoramento Evaristo Correa Calderón na literatura galega contemporánea. Vangardismo e galeguismo (USC, 2002) e neste artigo publicado no dixital Praza Pública no que sinala: «O lugar elixido, como non podía ser doutra forma –existe un craso erro, que descoñezo a quen debemos, cando se fala do Méndez Núñez como lugar en que se levou a cabo a asemblea— foi o teatro Lugo-Salón da Rúa Aguirre, polo demais o único espazo en que se podía celebrar un acto de semellantes características, pois noutro lugar non collerían os seus asistentes, asistentes como Risco, Cabanillas, Losada, Taibo, Viqueira, Mosteiro ou Castelao».