PR. AS – 27 “Ruta del desfiladero de Bustelín”, tamén coñecida como “Ruta Cueva da Osa”



(Fotos de Xosé Manuel Lobato. Premer na imaxe para agrandar o tamaño)
Estivemos por aló a principios de setembro e moito antes do que pensaba regresamos e puidemos completar o fermosísimo roteiro PR. AS – 27 “Ruta del desfiladero de Bustelín”, tamén coñecido como “Ruta Cueva da Osa” (perfectamente descrito neste blogue). Desta volta acompañado do escritor Xosé Manuel Lobato e da súa compañeira Loli e facendo noite outra vez na casa de turismo rural Chao de Castro, en Riodeporcos (Concejo de Ibias), da que xa falamos ben nesta bitácora: «Esta casa de aldea foi restaurada con magnífica sensibilidade polos seus propietarios e goza dunhas excelentes instalacións (tamén un hórreo, un pombal e outras dependencias). Alén diso, a hospitalidade e o bo facer dos seus donos, Elma e Roberto, fai do espazo un lugar de acollida encantador, sen esquecermos a boa calidade dos almorzos, xantares e ceas, case sempre con produtos colleitados na propia aldea (a horta, o mel, as marmeladas, o suave viño que non se sobe á cabeza, …)».
A camiñada foi devagar e levounos case sete horas, por iso estou a xantar pan e queixo nunha das fotos. O roteiro principia en Riodeporcos e andamos todo o desfiladeiro do río Bustelín, a primeira parada foi no lugar abandonado de Bustelín, que impresiona e deixa certa emoción ao reflexionarmos sobre as xentes que poboaron e traballaron arreo para ergueren casas, algunha delas de enormes dimensións e onde se pode observar a arquitectura tradicional coas cortes para o gando no andar inferior e a vivenda no superior. Tamén os alpendres e os fermosos valados testemuñan a pegada do ser humano. Ao chegarmos a unha pontella de madeira que cruza o río Bustelín, hai dúas opcións ir cara a Busto ou cara á Penedela, aínda que aquí o roteiro faise circular, para arrodear por completo a Pena da Aiga, e chégase a este mesmo punto. Na anterior visita escollemos ir até Penedela, sen chegarmos pois a caída da tarde aconsellou rematar pouco máis aló da chamada Cova da Osa. Desta volta, por consello de Roberto, fixemos primeiro a subida até Busto, realmente dura nalgúns tramos mais tamén impresionante pola rotundidade do desfiladeiro e a presenza impoñente da Pena Forcada e do Alto dos Visos. A chegada a Busto xa nos fala dun lugar habitado, pois os agros están traballados. De primeiras aparece a antiga capela popular, pequena, con cuberta a tres vertentes, pórtico e unha cancela de barrotes. No interior, de madeira con chan de lousa, as imaxes do San Ildefonso, patrón, e do San Antonio de Padua e do San Benito de Palermo. A lenda conta que na ara do altar facíanse tres cruces para afuxentar as tormentas “cando o pan estaba madurando”. Ao pasarmos Busto, e para repoñer as calorías perdidas da subida, fixemos un alto á sombra para o xantar. Logo doutra breve subida comeza a baixada até a Peneda, que posúe unha ermida adicada a Santa Eufemia. Aquí principia unha pista que baixa até a Penedela, sen outro interese que ollar os cultivos nas abas da montaña, ás veces en socalcos, e moitas albarizas. Antes de entrarmos en Penedela atopamos outra capela, semellante á de Busto, adicada a San Antonio de Padua. Na contorna estaban as antigas explotacións mineiras, que non visitamos mais que se intúen porque aínda se albiscan zonas de cascallos. Outra curta subida, que se fai máis longa polo cansazo, e chegamos até a Cova da Osa, aínda que a cavidade non impresiona moito malia a súa denominación. E xa logo de novo a baixada até a pontella que cruzaba o río Bustelín, pasando polo “Cortín da Capilla” e por debaixo da “Pena-Llá”, entre sobreiras e castiñeiros. De feito antes de chegar ao punto que pecha o círculo aínda se poden ollar (e ler a súa historia grazas a un interesante panel explicativo) as “corripas”, construcións circulares de pedra, onde se gardaban os ourizos recollidos con fustes, até desprendérense, e daquela encher as sacas de castañas. Axiña o río, moi escaso de auga (e polo tanto de troitas, para desconsolo de Lobato) e xa o regreso de novo por Bustelín. A nós aínda nos agardaba a cea gorentosa e variada de Elma e o suave viño elaborado por Roberto. Velaquí unha montaxe atopada na rede que percorre moitos dos lugares sinalados.

Esta entrada foi publicada en Arte, Fotografía, Historia, Lendas e mitos, Roteiros e etiquetada . Garda a ligazón permanente.

2 respostas a PR. AS – 27 “Ruta del desfiladero de Bustelín”, tamén coñecida como “Ruta Cueva da Osa”

  1. Penedela di:

    No es Cueva de la Osa, su nombre correctoes Cueva del Oso. Se corresponde con una calicata de extracción de hierro.

Os comentarios están pechados.