Poemas (XXXIII): «Cinco haikus», de Ban'ya Natsuishi (Xapón)

(Lectura de haikus de Ban’ya Natsuishi, con lendas ou subtítulos en castelán, no 21° Festival Internacional de Poesía de Medellín, no Xardín Botánico, o domingo 3 de xullo do 2011. Vía: canle youtube e bibliofiloenmascarado)
Nos últimos tempos de cando en vez nesta bitácora falo do meu libro inédito de haikus Breizh que a día de hoxe aínda non atopou editor, aínda que talvez o teña axiña despois de cinco anos de dormente espera nunha recoñecida editorial que finalmente pechou a súa colección de poesía. A publicación de Breizh estivo mesmo anunciada, mais converteuse nun proxecto fanado.
Porén, segue a interesarme moitísimo o mundo dos haikus. E nesta anotación reproduzo a lectura dun poeta moderno xaponés cuxa intervención fai parte da Memoria Audiovisual do Festival Internacional de Poesía de Medellín (Colombia), cuxos versos traducidos ao castelán podedes ler nesta ligazón.
Traduzo deseguida para a nosa lingua a presentación do video:
Ban’ya Natsuishi naceu en Xapón, en 1955. Estudou na Universidade de Tokio, onde recibiu un mestrado en Literatura Comparada e Cultura, en 1981. Desde 1992 é profesor da Meiji University. En 1998, con Sayumi Kamakura, fundou Ginyu, publicación trimestral internacional de Haiku, da que é editor xefe. En 2000, cofundou a organización Asociación mundial de haiku. Prolífico poeta, entre os seus libros salientan Ollo dereito no Crepúsculo, O abrazo dos planetas e A hélice sen fin. A propósito do haiku o poeta dinos:
«Levo escribindo haikus desde 1969, cando tiña por volta de 14 anos de idade. O Haiku para min permanece como o máis atractivo poema curto, aínda que lin a poética de vanguardia occidental incluíndo a Lautréamont, Charles Baudelaire, Paul Éluard, Ezra Pound, Allen Ginsberg, etc., linos como estudante e tamén como humanista. Como vostedes ben saben, a vangarda poética occidental no século XX recibiu parte da súa máis grande inspiración en pro dunha nova poética do haiku traducido do xaponés. Agora eu son un experto na escrita do haiku, ao tempo que a prosa é máis importante que a poesía nos confusos días subsecuentes á magna era da nosa humanidade».
Recoméndovos vivamente ollar as caligrafías ou caligramas na revista Ginyu.