Poemas (XXII): «I Go Inside the Tree», do libro Of Mutability, de Jo Shapcott

A poeta inglesa Jo Shapcott (London, 1953) vén de ser merecedora da Queen’s gold medal for poetry (Medalla de Ouro da Raíña para a Poesía), un galardón que tivo entre os seus ilustres predecesores a poetas coma WH Auden ou John Betjeman. O premio recibiuno polo seu libro Of Mutability (Faber and Faber, 2010), colección de poemas (así lles chaman os ingleses e encántame esta acepción) que xa recibira antes os premios Forward Poetry Prize (Best Poetry Collection of the Year); Costa Poetry Award e Costa Book of the Year.
No video do xornal The Guardian a poeta le ‘I Go Inside the Tree’, un dos seis poemas do libro Of Mutability que está inspirado polas árbores. E que é un texto que me parece fascinante (malia o meu cativo inglés), onde por certo tamén está presente a rima tan deostada na nosa poesía actual, algo que un sonetista coma min non comparte evidentemente. Alén diso, o poema lémbranos o fermoso libro da nosa Marilar Aleixandre, Abecedario de árbores (“Poeta en Compostela”. Concello de Santiago de Compostela / El Correo Gallego, 2006), do que se pode ler un fragmento na páxina da AELG.
E velaquí a letra do poema de Jo Shapcott.
I GO INSIDE THE TREE
Indoors for this ash
is through the bark:
notice its colour – asphalt
or slate in the rain
then go inside, tasting
weather in the tree rings,
scoffing years of drought and storm,
moving as fast as a woodworm
who finds a kick of speed
for burrowing into the core,
for mouthing pith and sap,
until the o my god at the heart.