Un chío do twitter da revista dixital Cuba debate, que adoito seguir, informaba onte do pasamento da poeta turca Gülten Akın (1933-2015), que eu non coñecía malia a importancia da súa obra, xa que non debe haber traducións dos seus libros nin en portugués, nin español, nin por suposto na nosa lingua (pois a nosa industria editorial é bastante refractaria ás traducións poéticas).
Para o seu coñecemento e porque creo que debería ser unha poeta a traducir, reproduzo un magnífico poema seu intitulado «Mancha», que foi versionado ao español pola poeta venezolana Francia Rosa Calzadilla e que se pode ler en La maja desnuda. Programa radial de poesía (Produción e Edición: Nidia Hernández) ou no sempre suxestivo sitio Poetas siglo XXI. Antología de Poesía Mundial (Editor: Fernando Sabido Sánchez).
Antes vai a noticia da revista dixital Cuba debate. Velaquí:
Gülten Akın fue una poetisa turca, cuya obra se considera significativa para la cultura de su país.
Nació en 1933 en Yozgat y se graduó de Derecho en la Universidad de Ankara en 1955.
Akın trabajó en la Sociedad de la Lengua Turca, organismo regulador de la lengua, y se convirtió en un miembro del equipo editorial del Ministerio de Cultura. Trabajó para el restablecimiento de las organizaciones no gubernamentales libres y democráticas y fue fundadora en unos casos o gerente en otros en varias de estas organizaciones turcas, como la Asociación de Derechos Humanos, Centros comunitarios y la Asociación de Lenguas (Dil Derneği).
Su primer poema publicado apareció en el periódico Hijo Haber en 1951. Posteriormente apareció en varias revistas, como Hisar, Varlik, Yeditepe, Turk Dili, y Mülkiye. Mientras que sus primeros poemas fueron sobre la naturaleza, el amor, la separación y el anhelo, sus poemas posteriores fueron dominados por los temas sociales.
Sus poemas se inspiran en gran parte por el folklore. En el libro recopilatorio de sus escritos analíticos sobre la poesía, Siiri Düzde Kuşatmak, Akın expresó su deseo de llegar a la población en general con sus poemas, afirmó que quería poner en palabras y escribir la ya existente esencia y forma que de la gente, y al mismo tiempo promover la poesía y mejorar los estilos de vida.
Su obra ha sido traducida a muchos idiomas, y más de 40 de sus poemas han sido musicalizados. Akın También ha escrito obras de teatro cortas.
Ha sido denominada como la poeta turca más influyente desde Fazıl Hüsnü Dağlarca.
E tamén un fragmento en italiano (idioma ao que está traducida) e de doada lectura, tirado do artigo «Poesia femminile turca: dall’età ottomana a quella contemporanea» de Müesser Yenİay, publicado na revista cultural Margutte:
La prima donna che tratta i problemi della condizione femminile nella Turchia moderna in modo personale e sociale è stata Gülten Akın (nata nel 1933), definita da alcuni critici “poeta madre”. Con grazia e delicatezza racconta la vita rinchiusa in casa delle casalinghe e delle madri; il suo stile è semplice e senza ornamenti. In uno dei suoi saggi sulla poesia scrive: «La creatività può essere un modo per ribellarsi, quindi la creatività delle donne è davvero una ribellione e continuerà finché questa assurda discriminazione non finirà. La donna moderna non accetta la sua attuale posizione come voluta dal destino, e per questo si sente a disagio e infelice più che per le proibizioni e repressioni». In una delle sue poesie “La città è finita” dice: «Gli uomini nascono per la loro pazzia / E le donne / Racchiudendo se stesse nei loro uteri / Giocano con i loro segreti» (E allora sono invecchiata, 1995).
En La maja desnuda. Programa radial de poesía aparece unha sucinta biobiliografía:
Gülten Akın. Turquía, 1933. Es una de las poetas más importantes de su país. Estudió Derecho. Su poesía refleja su preocupación social. Merecedora de importantes Premios de poesía en su región. Algunos libros: Hora del viento. Me corté el pelo oscuro. Clavel rojo. El amor aguanta.
mancha
Aquí estamos en el punto más caótico de nuestro tiempo
alguien debería escribirnos, si no lo hacemos quién lo hará
el más guardado silencio, el más leve se convirtió en
el fino cuchillo que usamos
para esculpir el crudo día
dónde están ellos, el milagro de parpadear
y la magia que brilla en cada movimiento
un día más sin ser visto
un día más que pasó devastando la hierba
así que nos enteramos que era ciego, como si no hubiera
callejón ni transeúnte
nadie para grabar el transeúnte
dijeron
enciérrenlos, dejen la llave en su antiguo lugar
pero la verdad es
que es algo vergonzoso, como dice Camus
para ser feliz contigo mismo
voces y otras voces, dónde están las voces del mundo
la mancha invadió el tejido
Sin decir nada sin decir nada
(Tradución de Francia Rosa Calzadilla)
crebas twitter
-
Artigos recentes
- «Viaxe ao Norte de Alemaña e cidades da Hansa». As crónicas do xornalista e viaxeiro Xosé Ameixeiras
- «Reivindicación dun legado poético da Costa da Morte», artigo en Grial 242
- Lanzamento da edición facsimilar de Estebo, de Xosé Lesta Meis, co estudo introdutorio “Unha voz crítica da emigración galega a Cuba” da miña autoría (Obra de libre descarga)
- «Gaza on fire / Xenocidio televisado», poema na antoloxía de solidariedade Cantos de dor e liberdade
- «Pondal, Martelo e López Abente subiron de novo aos Penedos», a crónica de Xela Cid do roteiro literario polos Penedos de Pasarela e Traba organizado polo Semescom
Categorías
- Antoloxías
- Arte
- Autografías
- Banda deseñada
- Biografía
- Cinema
- Congresos
- Contos
- Documental
- Efemérides
- Encontros
- Ensaio
- Entrevistas
- Epistolarios
- Estudos literarios
- Exposicións
- Fotografía
- Gravacións
- Historia
- Humor
- Infantil
- Lendas e mitos
- Lingua
- Literatura medieval
- Manifestos
- Manuscritos
- Memoria Literaria
- Música
- Narrativa
- Obituarios
- Poesía
- Política
- Premios
- Presentacións
- Radio
- Recensións
- Roteiros
- Sen categorizar
- Teatro
- Televisión
- Tradicións
- Versións ou traducións
- Xornadas
- Xornalismo
Comentarios recentes
- Moita saúde, moita poesía e moita felicidade no 2024 | crebas.gal en Que a Terra che sexa leve, Pólvera
- “De rosa antiga” | Tirar do fío en Recensión a De rosa antiga. 50 anos de Poesía (1972–2022), de Helena Villar Janeiro, en Grial 237
- Recensión da antoloxía Ara do mar. Poesía a Fisterra, compilada por Alexandre Nerium, en Grial 232 | crebas.gal en Artigo en QPC (XCIII): A potencia simbólica do topónimo Fisterra
- Florencio Delgado en 12 ligazóns e 2 vídeos | A profa en Unha lectura de Galicia infinda, de Florencio Delgado Gurriarán
- «A Pontragha», un poema para o libro Chegadas, Saídas. O antigo camiño de ferro Santiago de Compostela – A Coruña, de Manuel Pazos Gómez | crebas.gal en «A Pontragha», un poema inédito na GaZeta (Revista de Agrupacións Poéticas de Base)
Histórico
- Agosto 2024 (1)
- Xullo 2024 (3)
- Xuño 2024 (1)
- Maio 2024 (3)
- Marzo 2024 (1)
- Febreiro 2024 (1)
- Xaneiro 2024 (1)
- Decembro 2023 (2)
- Novembro 2023 (1)
- Outubro 2023 (3)
- Setembro 2023 (1)
- Agosto 2023 (3)
- Xullo 2023 (3)
- Xuño 2023 (1)
- Maio 2023 (1)
- Abril 2023 (1)
- Marzo 2023 (3)
- Xaneiro 2023 (2)
- Decembro 2022 (2)
- Novembro 2022 (1)
- Outubro 2022 (3)
- Setembro 2022 (2)
- Agosto 2022 (1)
- Xullo 2022 (4)
- Xuño 2022 (2)
- Maio 2022 (10)
- Abril 2022 (2)
- Marzo 2022 (1)
- Febreiro 2022 (4)
- Xaneiro 2022 (6)
- Decembro 2021 (2)
- Outubro 2021 (1)
- Setembro 2021 (3)
- Agosto 2021 (1)
- Xullo 2021 (4)
- Maio 2021 (2)
- Abril 2021 (1)
- Marzo 2021 (1)
- Febreiro 2021 (3)
- Xaneiro 2021 (6)
- Decembro 2020 (9)
- Novembro 2020 (8)
- Outubro 2020 (2)
- Setembro 2020 (3)
- Agosto 2020 (2)
- Xullo 2020 (3)
- Xuño 2020 (1)
- Maio 2020 (6)
- Abril 2020 (6)
- Marzo 2020 (5)
- Febreiro 2020 (1)
- Xaneiro 2020 (5)
- Decembro 2019 (3)
- Novembro 2019 (2)
- Outubro 2019 (6)
- Setembro 2019 (5)
- Agosto 2019 (3)
- Xullo 2019 (4)
- Xuño 2019 (2)
- Maio 2019 (6)
- Abril 2019 (5)
- Marzo 2019 (4)
- Febreiro 2019 (2)
- Xaneiro 2019 (6)
- Decembro 2018 (3)
- Novembro 2018 (3)
- Outubro 2018 (6)
- Setembro 2018 (6)
- Agosto 2018 (6)
- Xullo 2018 (8)
- Xuño 2018 (10)
- Maio 2018 (9)
- Abril 2018 (2)
- Marzo 2018 (11)
- Febreiro 2018 (5)
- Xaneiro 2018 (8)
- Decembro 2017 (4)
- Novembro 2017 (2)
- Outubro 2017 (7)
- Setembro 2017 (7)
- Agosto 2017 (13)
- Xullo 2017 (7)
- Xuño 2017 (6)
- Maio 2017 (6)
- Abril 2017 (6)
- Marzo 2017 (8)
- Febreiro 2017 (11)
- Xaneiro 2017 (5)
- Decembro 2016 (8)
- Novembro 2016 (7)
- Outubro 2016 (10)
- Setembro 2016 (12)
- Agosto 2016 (13)
- Xullo 2016 (7)
- Xuño 2016 (12)
- Maio 2016 (18)
- Abril 2016 (18)
- Marzo 2016 (9)
- Febreiro 2016 (15)
- Xaneiro 2016 (16)
- Decembro 2015 (11)
- Novembro 2015 (21)
- Outubro 2015 (7)
- Setembro 2015 (7)
- Agosto 2015 (2)
- Xullo 2015 (13)
- Xuño 2015 (5)
- Maio 2015 (13)
- Abril 2015 (17)
- Marzo 2015 (17)
- Febreiro 2015 (17)
- Xaneiro 2015 (8)
- Decembro 2014 (16)
- Novembro 2014 (4)
- Agosto 2014 (4)
- Xullo 2014 (3)
- Xuño 2014 (2)
- Maio 2014 (4)
- Abril 2014 (8)
- Marzo 2014 (8)
- Febreiro 2014 (20)
- Xaneiro 2014 (9)
- Decembro 2013 (18)
- Novembro 2013 (7)
- Outubro 2013 (15)
- Setembro 2013 (29)
- Agosto 2013 (13)
- Xullo 2013 (20)
- Xuño 2013 (9)
- Maio 2013 (19)
- Abril 2013 (25)
- Marzo 2013 (20)
- Febreiro 2013 (23)
- Xaneiro 2013 (22)
- Decembro 2012 (20)
- Novembro 2012 (12)
- Outubro 2012 (12)
- Setembro 2012 (16)
- Agosto 2012 (25)
- Xullo 2012 (26)
- Xuño 2012 (19)
- Maio 2012 (41)
- Abril 2012 (35)
- Marzo 2012 (38)
- Febreiro 2012 (34)
- Xaneiro 2012 (40)
- Decembro 2011 (39)
- Novembro 2011 (47)
- Outubro 2011 (43)
- Setembro 2011 (43)
- Agosto 2011 (34)
- Xullo 2011 (31)
- Xuño 2011 (3)
Meta