Moita saúde, moita poesía e moita felicidade no 2017


Estamos a piques de lle poñer o ramo a un ano de entrega a combatermos as incertezas futuras. Na nosa vella Europa medra de xeito alarmante a insolidariedade e a xenofobia semella non ter lindeiros, velaí poñamos por caso o drama das persoas refuxiadas. E tamén medra a espoliación dos recursos naturais do planeta que habitamos.
Pola contra van en devalo as seculares conquistas dos nosos dereitos civís, democráticos e sociais, e na nosa vella nación milenaria continúa o abandono e o despoboamento do rural e a nosa cultura e a nosa lingua sofren agresións, desleixo.
Porén cómpre termos azos para (re)construír no novo ano algo do moito que levamos perdido. Sentidiño!
Moita saúde, moita poesía e moita felicidade neste 2017 que se achega para ti e os teus!
Miro Villar
E unha fotografía de Manuel Álvarez que acompaña este poema do libro descatalogado Gameleiros (Xerais, 2002)
“CHE” (Jesús Adrover González)
No deserto que somos calquera pescador
é home que multiplica peixe e pan para os seus,
en completo silencio reinventa o evanxeo
segundo San Mateo. Nunca haberá cronistas
para daren noticia do cotián milagre.

Esta entrada foi publicada en Fotografía, Poesía, Tradicións. Garda a ligazón permanente.