Evocação da memória de Mário de Sá-Carneiro, no centenário da sua morte

(Poemas. Mário de Sá-Carneiro from Cátedra Poesia e Transcendência on Vimeo)
Mário de Sá-Carneiro suicidouse hai agora cen anos, o 26 de abril de 1916, na Rua Victor-Massé 29, Paris, onde unha placa lembra sen medias tintas o seu suicidio (imaxe inferior). Na súa memoria reproduzo un excelente traballo, no que os poetas Valter Hugo Mãe e Jorge Melícias recitan os seus versos e que se pode atopar desde hai pouco na canle vimeo. Velaquí o título e a ficha técnica.
Evocação da memória de Mário de Sá-Carneiro, no centenário da sua morte
Leitura: Valter Hugo Mãe e Jorge Melícias [poetas]
Centenário da morte de Mário de Sá-Carneiro | 1916-2016
Cátedra Poesia e Transcendência
Universidade Católica Portuguesa. Porto
Realização: Luís Costa
Som: Dinis Henriques
Música: Danny Norbury
A miña aproximación á obra de Mário de Sá-Carneiro vén de moi vello, mesmo moito antes de estudar Literatura Portuguesa na miña licenciatura na Facultade de Filoloxía da USC. Tanto é así que por volta da primavera de 1990 escribín un soneto inspirado por un verso de Luís de Camões (Transforma-se o amador na cousa amada), no que tamén se citan outros sonetistas de moita altura, os italianos Dante, Petrarca e Guido Cavalcanti, poesia do dolce stil nuovo que eu coñecín nas versión que daquela andaba a facer o poeta e amigo Darío Xoán Cabana (a quen coñecín cando traballaba como garda municipal no Concello de Corcubión) e tamén os portugueses Antero de Quental e Sá-Carneiro.
Dous anos máis tarde publicouse dentro da miña opera prima, Ausencias pretéritas (Espiral Maior, 1992), no que Darío Xoán Cabana escribiu un fermoso limiar que me honra, sendo o cuarto soneto do terceiro caderno intitulado «De ti e das palabras», nos que cada composición glosa un verso dun poeta amado. Velaquí:
IV
Transforma-se o amador na cousa amada
e en troques de doar ten agasallo,
eis que unha dor de amor posúe atallo
sen rubir como Romeo por escada,
sen deixar a ventá entreaberta un nada,
nin precisar recendos de ramallo
nin de roupa tecida en bo retallo,
e non mirar e ser cousa mirada.
Se fose cousa amada e non amante
deixo de ter lecturas preferidas
Dante, Petrarca ou Guido Cavalcante,
Antero de Quental ou Sá-Carneiro
ou ti propio Camões, pois non me pidas
que entenda os sentimentos do trobeiro.
(Placa que assinala o edifício onde Mário de Sá-Carneiro se suicidou, em 26 de abril de 1916. Rua Victor-Massé 29, Paris. Fonte: pt.wikipedia.org)