Cinco haikus de inspiración maluína

(Na tumba de François-René de Chateaubriand. Fotografía de Mar Iglesia Cabaneiro. Premer na imaxe para agrandar o tamaño)
Non todo foron descubertas na nosa recente viaxe a terras da Normandía e da alta Bretaña co Seminario de Estudos Comarcais da Costa da Morte (Semescom). Un dos lugares que para min non resultaba novidoso era a cidade corsaria de Sant-Maloù (en bretón, coñecida como Saint-Malo en francés e como Saent-Malo en galo).
De feito, daquela anterior estadía nesta cidade amurullada naceron cinco dos haikus do meu poemario aínda inédito Breizh, que tras un azaroso e desafortunado periplo editorial agora vai publicar a Editorial Toxosoutos nos próximos meses. Le Nautilus, un fermoso e pequeneiro establecemento de hospedaxe con motivos mariños, a Maison des Poètes e des Écrivains, a propia configuración da cidade, a memoria do escritor François-René de Chateaubriand, nativo da mesma, e a biografía do corsario maluíno Robert Surcouf inspiraron estes textos, que reproduzo deseguida acompañados dunha fotografía feita neste última viaxe na que estou acarón da tumba de Chateaubriand. Como anécdota direi que esta imaxe custounos unha boa molladura a Mar e a min, pois resulta que está no illote de Grand-Bé, ao que se accede por unha pasarela en marea baixa. A maré estaba a subir cando chegamos e non tivemos de conta os avisos de que nesta zona as mareas soben case a galopar, polo que no momento de baixarmos a pasarela xa case desaparecera e mollamos até máis arriba dos xionllos. Mais como di o refrán galego: Non se pillan troitas coas pernas enxoitas. É o que ten sucumbir ás mitomanías, do fundador do romantismo francés, autor das Memorias de Ultratumba e outros textos (sobre todo poéticos) que lle teño lido, por máis que fose persoa moi, moi conservadora, contrario ás conquistas sociais da Revolución Francesa. Mais tamén foi moi conservador (até filofranquista) o ourensán Vicente Risco e ben que che gozamos moito da súa lectura.
SANT-MALOÙ (I)
Sen escafandros
Le Nautilus, o soño
de sermos peixes.
SANT-MALOÙ (II)
Fan arañeiras
na maison dos poetas
os versos tristes.
SANT-MALOÙ (III)
Ao pé dos tómbolos
dormen os sedimentos
da alba alegría.
SANT-MALOÙ (IV)
Calmo solpor,
Mémoires d’Outre-tombe
de Chateaubriand.
ROBERT SURCOUF
La Confiance enche
de pólvora corsaria
a dor e a perda.