As crebas, presentación o vindeiro sábado na Confraría de Malpica de Bergantiños

As crebas vai presentarse o vindeiro sábado, ás oito da tarde, no salón de actos da Confraría de Malpica de Bergantiños. Vai ser a cuarta presentación deste libro, logo da que se fixo a finais de xullo na libraría Couceiro, e no mes de agosto primeiro na Confraría d’O Pindo e despois en Muxía. Desta volta organiza o acto a asociación cultural Caldeirón, na que traballan arreo, entroutros, os poetas amigos Paco Souto, secretario, (que será o mestre de cerimonias na presentación do meu libro) e Paco de Tano, presidente. Reproduzo deseguida a nota que se lle enviou aos medios coa descrición de todos os actos desa xornada, que inclúen o fallo do premio que convoca a entidade e a presentación do libro que gañou a anterior edición, Amantes de María Lado, que coma min tamén “militou” nas ringleiras do Batallón Literario da Costa da Morte.
«Velaí as proximas convocatorias de Caldeirón nas que como veredes Cee ten unha importancia extrema.
O próximo sábado 12 de novembro organizamos a Cea das Letras na casa de turismo rural “Casa Arpón”. Aproveitaremos o acto para fallar o VI premio de poesía erótica “Illas Sisargas” e presentar o libro gañador da V edición que como sabedes é Amantes de María Lado. Será ás 22 horas.
E aproveitaremos a data e o bo facer de Miro Villar, para presentar antes (ás oito) no salón de actos da confraría as súas Crebas, que foi incribelmente silenciado -se esquecemos as motivacións políticas- na feira do libro da súa vila. Lembrarvos que estamos a realizar un xeira de recitais-presentación dos libros de Caldeirón este ano en Lugo (xa pasou), Lalín, Fene, Compostela, Vigo e A Coruña».
As crebas conteñen versos que levan salseiros fisterráns, mais na costa de Malpica de Bergantiños tamén entenderán o sentido de poemas coma este:
Roubáronnos o Sol.
«Sós», De catro a catro (1928),
MANUEL ANTONIO

ROUBÁRONCHE o teu Sol e o paquebote amarra cada mañá, ben cedo, nos norais dos teus dedos sen ningún novo envío nas sacas dos correos que abres con decisión cando as voces do porto aínda non indican os tránsitos do día nin enchen os espazos das paredes de cal.
Chegan ollos de peixe nas tarrafas da albada e nas súas miradas pérdeste nas palabras, botas o sal nas caixas abertas como libros e esqueces outro día que roubaron o Sol dos teus ollos cansados.
E escoitas a sineta a cada hora no porto marcando o ritmo lento das mudanzas e as caixas xa teñen outros peixes mais ti sempre lles botas areas de sal gordo.