Poemas (VIII): Pleamar, de Juan Carlos Pajares


Da man sempre amiga do antropólogo muxián Manuel Vilar achégome á poesía do leonés Juan Carlos Pajares. No seu libro Descalzos sobre las brasas (Eje Ediciones. León. 2007), con prólogo do escritor portugués Antonio Miranda e con ilustracións do escultor, tamén leonés, Amancio González, chama a nosa atención un poema escrito na localidade de Caión (A Laracha), na Costa da Morte.
PLEAMAR
Anochece en Caión
Ha oscurecido y derrama el océano
abierto, apenas visible, otra ola
indiferente sobre la costa abandonada.
La guardaba en la entraña profunda
de su gran estómago, con el brillo
intacto de la luna de una noche
de otro tiempo, y la escupe hoy violento
y despechado, creyéndola ya totalmente digerida.
Así, allá, al fondo de tus ojos,
centelleaba y se abría paso un sufrimiento.

Esta entrada foi publicada en Poesía. Garda a ligazón permanente.