Crónica da presentación da Poesía Completa de Gonzalo López Abente nas Portas Ártabras (A Coruña), polo xornalista Rodri García

(Na fotografía de César Quian, de esquerda a dereita: Xosé Luís Vilela, director de La Voz de Galicia; Miguel Anxo Fernán-Vello; X. H. Rivadulla Corcón e eu propio, na previa do acto de presentación)
O pasado venres, 15 de novembro, presentamos o volume Poesía Completa de Gonzalo López Abente no espazo cultural Portas Ártabras da Asociación de Amigos dos Museos de Galicia, na rúa Sinagoga 22, detrás da Colexiata de Santa María do Campo, na cidade vella d’A Coruña.
No acto participaron X. H. Rivadulla Corcón, vicepresidente da Fundación Gonzalo López Abente; Xosé Luís Vilela, director de La Voz de Galicia; Miguel Anxo Fernán Vello, director de Edicións Espiral Maior e eu propio como editor literario da obra e velaquí a crónica que escribiu para o diario coruñés o xornalista Rodri García, que tamén reproduzo.
Un libro recolle a obra poética de López Abente, «a alma de Muxía»
Miro Villar recompilou a obra dun autor que xa Risco cualificou de clásico
Escrito por:
Rodri García
A Coruña / La Voz  16 de noviembre de 2013
«Imos empezar cun poema de López Abente, Muxía; este é un acto moi muxián». Isto dicía na noite de onte Rivadulla Corcón, vicepresidente da Fundación Gonzalo López Abente, na presentación do libro Poesía completa (Espiral Maior). O acto tivo lugar en Portas Ártabras, na Coruña, e Corcón apuntou que así como Luis Seoane dicía que «os galegos queremos coas nosas diferenzas enriquecer o mundo, os muxiáns queremos coas nosas diferenzas enriquecer Galicia». Para Corcón, todo o escrito neste volume «é a alma de Muxía», e lembrou como López Abente ingresou na Real Academia Galega en 1941 «cun discurso en galego sobre a obra de Pondal». Era algo moi pouco habitual que así se fixera, anotou antes de rematar cun poema sobre o monte Corpiño que «os nenos de Muxía o tiñamos como un himno».
Descuberto por Manuel María
Miguel Anxo Fernán Vello, editor deste libro de máis de 600 páxinas, recordou que foi Manuel María quen lle falou de López Abente e que fora precisamente o poeta da Terra Chá o que presentara a Antoloxía de López Abente publicada en 1995.
O editor salientou que a foto da portada do libro é de Ramón Caamaño Bentín, fotógrafo muxián, que «a obra do poeta é algo vivo, palpitante» e que tiña unha gran riqueza lingüística e «ese sabor a mar que recorre todos os seus libros». Para Fernán Vello, López Abente é «un clásico intemporal, con versos que son actuais, como se falara hoxe», sinalou antes de ler un poema que fala do corvo negro petando na alma. Era unha alusión, como xa antes fixera Corcón, á sentencia do Prestige e as manifestacións de Nunca Máis.
A fouce, un dos poemas de López Abente que pertence ao seu libro Escumas da ribeira, foi recitado, de memoria, por Xosé Luís Vilela, director de La Voz de Galicia e quen relatou aos asistentes como aprendera de neno os versos dese libro, axudado pola súa nai, e por iso, «cando non había galego na escola», el lía e falaba en galego. Evocou como aquel libro foi o que lle descubriu a poesía e concluíu: «Gonzalo López Abente, para min, é o primeiro poeta; despois viñeron outros».
Miro Villar, autor da recolleita da obra de López Abente, dixo que foi «unha honra chegar a este punto, poder xuntar a súa poesía completa», e confesou que cando descubriu a súa lírica sentiuse deslumbrado. Apuntou que a tarefa non foi fácil, xa que o poeta empezou a escribir con só 21 anos, pero en ducias de revistas e xornais, sobre todo da emigración, de Bos Aires. Villar lembrou que Vicente Risco cualificaba a López Abente de clásico, e o chamaba «o poeta do mar», aínda que «non no mesmo sentido que Manuel Antonio».
(Foto de Viki Rivadulla, secretaria da Fundación López Abente, feita con dispositivo móvil e deseguida a nova no xornal. Premer nas imaxes para agrandar o tamaño e para unha mellor lectura)