Arou na curtametraxe Falaises de la mort, de Ernest Alfter

Unha das miñas bitácoras de referencia e de lectura obrigada vén sendo anoitebranca, do escritor e amigo Francisco «Chisco» Fernández Naval, que colle o seu nome dunha magnífica novela súa A noite branca (Xerais. Premio Irmandade do Libro ao Mellor Libro Galego do ano 2012) e que recomendo visitar a miúdo.
Nunha das súas últimas anotacións intitulada «Arou, os cantís da morte» reproduce un impresionante documento cinematográfico, tamén reproducido polo dixital Diario camariñán, tratáse da curtametraxe intitulada Falaises de la mort, do documentalista francés Ernest Alfter, co camerógrafo Juan Ruiz Romero, realizada en 1950, e que está baseada na difícil vida dos pescadores de Arou e das súas mulleres nesa altura. Como subliña Chisco, a curta que lle foi fornecida por Fernando, da confraría ou pósito de Muros, posúe un innegable valor antropolóxico e etnográfico.
Aínda que xa coñecía a curta antes de hoxe, porque fora recuperada (aquí xa se daba conta dela) polo noso amigo o antropólogo muxián Manuel Vilar, serve para unha acordanza biobibliográfica, pois o porto pesqueiro de Arou e as súas xentes xa foron do meu interese desde a mocidade e de feito son nomeados no sexto soneto do caderno «De ti e da paisaxe» da miña opera prima, o poemario Ausencias pretéritas (Espiral Maior, 1992).
Aquí deixo novamente aqueles versos que escribín na primavera de 1990, xa van aló máis de 25 anos (que non son nada!!!)
VI
Cemiterio de ingleses, pedras que dan palabra,
dádeme unha resposta que non atopo en nada,
vós que sabedes todo, quero saber da amada
se escolleu precipicios dunha sorte macabra.
Inda que din murmurios do seu louquear de cabra
non é por máis que ela ande quizais ensimesmada
correndo espida en horas temperás da alborada,
acaso hai delito de agardar que o día abra?
Cemiterio de ingleses, vós que todo sabedes,
contade que foi dela, do seu soño arestora,
se cadra non se encontra no propio labirinto.
Disque pode vir presa no enredo dunhas redes,
mozos de Arou viñeron con pesca en mar de fóra
e trouxeron na enleada botella con precinto.