Poema (XCVI): «San Andrés de Teixido», de Vicenç Llorca


(Vicenç Llorca recita catro poemas do seu libro Cel subtil)

Á poesía de Vicenç Llorca, coma a outras voces da poesía actual en catalá, tamén cheguei, máis unha vez, da man sempre impagable xenerosidade do amigo Xesús González Gómez, que vén de me agasallar co libro Cel subtil (Barcelona: Edicions de la Magrana, 1999) e do que xa falaba brevemente no seu artigo «As indixestas cartas de amor entre María Casares e Albert Camus», que se publicou o pasado mes de abril na revista dixital BiosBardia, e do que rescato este parágrafo:

Cel subtil, de Vicenç Llorca –aparecido en 1999–, autor do que en galego está traducido o seu libro de ensaio O entusiasmo reflexivo, publicado en 1996 por Espiral Maior. Non é que este libro de poemas, segundo o meu parecer, sexa unha marabilla, pero nel atopo este poema:

San Andrés de Teixido

Travesses tots els arcs:
iris dels ulls,
iris dels temples.
I et demanes damunt el pla
com ets dins les esferes:
l’aigua suspesa,
la neu de sal,
el camí tallat per la mar.
No sempre t’és permès
el secret circular de l’atmosfera.
I surts del temple,
i surts de l’ull.
Travesses l’iris de la ment.
Paraula que s’arqueja.

Xesús González Gómez renunciaba a facer unha versión galega, estimando que é de doada comprensión, mais velaquí vai a miña:

San Andrés de Teixido

Atravesas todos os arcos:
iris dos ollos,
iris dos templos.
E pregúntaste sobre o plano
como es dentro das esferas:
a auga suspensa,
a neve de sal,
o camiño cortado polo mar.
Non che é sempre permitido
o segredo circular da atmosfera.
E saes do templo,
e saes do ollo.
Atravesas o iris da mente.
Palabra que arquexa.

Esta entrada foi publicada en Lendas e mitos, Poesía, Roteiros, Versións ou traducións. Garda a ligazón permanente.

Unha resposta en “Poema (XCVI): «San Andrés de Teixido», de Vicenç Llorca

  1. Hola, Miro!
    D’una manera casual, he vist la teva traducció. Moltes gràcies! Personalment és un poema que estimo molt i que vol ser també un petit homenatge a Galícia. Que bé que sona en gallec! He vist que estaves a Twitter i m’he fet seguidor teu.
    Una abraçada!
    Vicenç Llorca

Deixa unha resposta