«Abril», no poemario As crebas (Espiral Maior, 2011)

ascrebas
A metaliteratura, o diálogo implícito ou explícito coa obra doutras e doutros poetas é outro dos motivos recorrentes nos meus versos desde o primeiro libro (Ausencias pretéritasEspiral Maior, 1992). Hoxe, en diálogo con versos de Luis Cernuda e con versos de T. S. Elliot, que tamén reproduzo ao final, recupero o poema intitulado «Abril», que foi publicado dentro da obra As crebas (Espiral Maior, 2011).
Abril
Yo fui.
Columna ardiente, luna de primavera,
Mar dorado, ojos grandes.
«IV», Donde habite el Olvido (1931), LUIS CERNUDA
Fuches columna ardente, lúa de primavera, e fuches mar dourado, ollos grandes na sombra a percorrer camiños de asfalto desde a pedra, quintana de barrocos e inútiles paseos, para ancorar na area doutros camiños ermos nos que os teus pés espidos non deixaron pegadas.
Cando a fresca da noite apaga os borboriños, a penas no teu rostro a ardora das meniñas no calendario sucio das mareas de abril.
April is the cruelest month escribira o poeta e as lecturas reiteran as palabras como ecos, mais hai outros abriles, serás columna ardente, lúa de primavera e serás mar dourado, ollos grandes na luz do esplendor que serás.
The Waste Land
by T. S. ELIOT
FOR EZRA POUND
IL MIGLIOR FABBRO
I. The Burial of the Dead
April is the cruellest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Winter kept us warm, covering
Earth in forgetful snow, feeding
A little life with dried tubers.
(…)

Esta entrada foi publicada en Poesía. Garda a ligazón permanente.